Title: Dream Sequence - ฝันทิพย์
Artist: Taiki Sakpisit
Two-channel video installation
4K, Colors, 2.4:1 CinemaScope, 21 minutes (loop), 2024
Sound: 6.1 surround sound
Sound: Worramet Matutamtada
Sound engineer: Sarunyoo Nantawattanukul
Sound mixing and mastering at Babel Studio, Bangkok
Colorist: Chaitawat Thrisansri
Post-Production at UltraViolet Post Production, Bangkok
Commissioned by Bangkok Art Biennale 2024.
Produced by FahFuenFactory and supported by Aura Contemporary Art Foundation and ShanghART Gallery.
Courtesy of the artist.
Artwork: And the last remnants memory destroys
Size is 19.5”x 26"
Technique: Metal print
Bangkok Art Biennale (BAB) 2024 Nurture Gaia
Artistic Director & Chief Executive: Professor Dr. Apinan Poshyananda
Curatorial Team: Pojai Akratanakul, Akiko Miki, Brian Curtin, Paramaporn Sirikulchayanont
This work is dedicated to the memory of our lost dreams...
Taiki Sakpisit, a Thai filmmaker and visual artist, explores the underlying tensions, conflicts and the sense of anticipation in contemporary Thailand, through precise and sensorial audio-visual assemblage. He uses the techniques and history of cinema to unpack Thailand's troubled past, using those to embed a resounding political commitment in his films. Dream Sequence delves into the intertwined processes of remembrance, trauma, and exile, unfolding like a prolonged episodic dream. The film begins in Antony, a Paris suburb where Pridi Banomyong lived during his exile from 1970 to 1983. It constructs a metaphysical dreamscape around the Banomyong family home, capturing the remnants of a past era before the property transferred to Thanathorn Juangroongruangkit, politician and leader of the Progressive Movement. Through a mysterious interplay of shadow and light, the film poetically explores their existential struggles and spiritual quests, seamlessly merging physical and mental landscapes. In its second part, the film transitions to Thailand, unfolding an oneiric landscape where trauma is framed within the physical terrain, mirroring a kaleidoscopic feast of delusion, desperation, oppression, and perpetual nightmares rooted in Thailand's flawed democracy. As viewers traverse the blurred lines between reality and the subconscious, Dream Sequence invites deep reflection on the human psyche and our collective historical and political consciousness.
ไทกิ ศักดิ์พิสิษฐ์ นักสร้างภาพยนตร์และศิลปินด้านทัศนศิลป์ชาวไทยที่สำรวจประเด็นความตึงเครียดที่แฝงอยู่ ความขัดแย้ง และการรอคอยด้วยความคาดหวังในประเทศไทยร่วมสมัย ผ่านการนำภาพและเสียงต่าง ๆ มาผสมผสานกันอย่างแม่นยำ เขาใช้เทคนิคและประวัติศาสตร์ของภาพยนตร์มาเปิดประเด็นอดีตอันเต็มไปด้วยปัญหาของประเทศไทย ทำให้ผลงานภาพยนตร์ของเขามีแง่มุมทางการเมืองที่ชัดเจน
ภาพยนตร์เรื่อง ฝันทิพย์ สำรวจกระบวนการการระลึกถึง ความชอกช้ำทางจิตใจ และการลี้ภัยที่เกี่ยวพันกันอยู่ โดยเผยออกมาในรูปแบบของความฝันเป็นตอน ๆ ภาพยนตร์เปิดเรื่องที่อองโตนี ชานกรุงปารีส ที่ปรีดี พนมยงค์ อาศัยอยู่ช่วงลี้ภัยทางการเมืองระหว่างปี 2513-2526 สร้างภาพความฝันเชิงอภิปรัชญาในบริเวณบ้านของครอบครัวพนมยงค์ เก็บภาพเศษซากจากอดีตก่อนจะถูกโอนกรรมสิทธิ์ไปให้ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ นักการเมืองและหัวหน้าคณะก้าวหน้า ด้วยปฏิสัมพันธ์ของเงาและแสง ภาพยนตร์ได้สำรวจสภาวะการดิ้นรนในการดำรงอยู่และการแสวงหาทางจิตวิญญาณ
ภาพยนตร์ส่วนที่สองย้ายมาเมืองไทย แสดงภูมิทัศน์แบบความฝันที่ความบอบช้ำทางใจอยู่ในกรอบพื้นที่ทางกายภาพ สะท้อนภาพละลานตาของความเข้าใจผิด ความสิ้นหวัง การกดขี่ และฝันร้ายแบบไม่มีที่สิ้นสุด ซึ่งฝังรากอยู่ในประชาธิปไตยไม่เต็มใบของประเทศไทย เมื่อผู้ชมเดินข้ามเส้นแบ่งที่ลางเลือนระหว่างความเป็นจริงกับจิตใต้สำนึก ฝันทิพย์ ก็ชวนให้คิดเรื่องจิตวิญญาณของมนุษย์และการรับรู้ร่วมกันในทางการเมืองและประวัติศาสตร์